تیاب : طی چند روز گذشته مباحث خوبی در فضای مجازی عنوان شد ، مباحثی که محوریت آن را در اول وبلاگ نویسان نیکشهری بر عهده داشتند و بعد به وبلاگ نویسان شهرهای دیگر هم تسری پیدا کرد و شاید ناخواسته تبدیل به یک همدلی نسبت به بعضی از بی اخلاقی های انجام گرفته در فضای مجازی شد.
جریان از این قرار بود که چند نفر از وبلاگ نویسان نیکشهری دور هم جمع شدند تا علیه آنچه که آنها بی اخلاقی و فضای توهین و افترا در دنیای مجازی نامیده اند موضع گیری کنند و راهکارهای قانونی را نیز برای مقابله با آن بررسی کنند ، نتیجه نشست این می شود که وبلاگ نویسان بیانیه ای صادر می کنند و همه وبلاگ نویسان هم استانی را دعوت به مقابله با این پدیده زشت می کنند.
این اقدام وبلاگ نویسان با استقبال گسترده وبلاگ نویسان مستقل مواجه می شود و آنان نیز اعلام آمادگی می کنند تا در راه مقابله و منزوی کردن وبلاگ های مجهول الهویه دست به اقداماتی قانونی بزنند.
همگرایی وبلاگ نویسان که برای اولین بار و در مقابله با فضای توهین و افترا انجام می گرفت در عین تازگی بسیار شیرین می نمود و نوید از روزهایی بهتر در فضای مجازی را می داد که در آن چند نکته مهم محور صحبت های همه وبلاگ نویسان است. قانون گرایی ، حقیقت محوری ، دوری جستن از توهین و افترا و جایگزینی آن با انتقاد سازنده ، و این به ظاهر چند کلمه قسمتی اعظم و مهم از اصول اولیه برای نوشتن است ، نوشتنی که راه را برای تلطیف کردن فضا و رهایی از مسمومیت فعلی آماده می کند.
نکته ای که در این بین وبلاگ نویسان را متعجب کرد اقدام واکنشی بعضی از دواير دولتي بود که خواستند با به میان کشیدن نام دستگاههای ارزشی و انقلابی به نوعی از این اقدام وبلاگ نویسان که قانون محوری و مقابله با قانون گریزی در آن موج می زد جلوگیری کنند و شاید ناخواسته فضا را به سمتی غیر اصولی و غیر منطقی هدایت کنند.
واکنش اين دوایردولتي را می توان در چند نکته مورد بررسی قرار داد که این نه ضعف قانون در این اداره دولتی و نهاد حاکمیتی است ، بلکه در ناآشنایی دوستان بر مسند نشسته بر قانون و شرح وظایف خویش است که خواستند ناآشنایی خود با قانون را با تهدید و اگر نشد با تطمیع به وبلاگ نویسان حرفه ای که در هر اقدام خود به قانون چنگ می اندازند و قانون مداری و دفاع از ارزش های انقلاب اسلامی را نه یک وظیفه بلکه خدمت می دانند ، قالب کنند.
در فصل پنجم ماده 18 قانون جرایم رایانه ای به صراحت بيان شده كه هر كس به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به وسیله سیستم رایانه یا مخابراتی اكاذیبی را منتشر نماید یا در دسترس دیگران قرار دهد یا با همان مقاصد اعمالی را برخلاف حقیقت، رأساً یا به عنوان نقل قول، به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامهای رسمی به طور صریح یا تلویحی نسبت دهد، اعم از اینكه از طریق یاد شده به نحوی از انحاء ضرر مادی یا معنوی به دیگری وارد شود یا نشود، افزون بر اعاده حیثیت به حبس از نود و یك روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات محكوم خواهد شد. و همچنين در فصل ششم ماده 19 اين قانون آماده كه چنانچه جرایم رایانهای به نام شخص حقوقی و در راستای منافع آن ارتكاب یابد، شخص حقوقی دارای مسئولیت كیفری خواهد بود.
وقتي آنچه كه در قانون آماده و آنچه را كه وبلاگ نويسان منتشر كرده اند را كنار هم مي گذاريم راحت تر اين موضوع را در مي يابيم كه حركت وبلاگ نويسان در راستاي قانون بوده و آنچه كه آنان تقبيح دانسته و از آن اعلام برائت جسته اند در مقابل قانون است.