مرز ارتباط

از شوراي راهبردي مسجد مكي و ستادانتخاباتي دكتر روحاني تا شوراي مشورتي استاندار

1- سابقه تشکیلات مسجد مکی به بیش از چهار دهه می رسد، در این چهار دهه دو چهره تاثیرگزار در سیاست استان  از دل این نشکیلات عبادی، آموزشی، دینی و البته سیاسی ظهور کرده اند: مرحوم مولوی عبدالعزیز ملازاده و جانشینش مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی - که کمتر از سه دهه است که یکی از مردان تاثبرگزار سیاست استان است. حضور در سیاست از زمان مرحوم مولوی عبدالعزیز ملازاده شروع شد. این حضور بعد از انقلاب 57،  با ایجاد یک حاکمیت شیعی رنگ و بوی دیگری یافت. حضور مرحوم مولوی عبدالعزیز در مجلس حبرگان رهبری و تدوین قانون اساسی و مذاکرات طولانی که همراه با شخصیت های تاریخ ساز دیگری نظیر رحمت الله مراغه ای مقدم- نماينده تبريز-   در اصرار بر قوانینی که تضمین کننده حقوق اقلیتها داشت، چهره ماندگاری را برای وی رقم زد. بعد از درگذشت ایشان در اواخر دهه 60 شمسی، مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی جانشین وی شد. بیش از دو دهه حضور مولوی اسماعیل زهی در راس تشکیلات حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان با فراز و فرودهای مختلف سیاسی  برای آنچه که مورد اهتمام ایشان - یعنی اهل سنت  -  است ؛ همراه بود. اما آنچه دستمایه بحث این یاداشت است اشاره به تشکیلاتی است که  بنام « شورای راهبردی مسجد مکی » مشهور شده است. سابقه این تشکیلات به حدود سه سال قبل بر می گردد. هر چند مسجد از قدیم الایام ازشوراهاي مشورتي و مشاوریني از اقشار مختلف بهره می برده است، اما از حدود3 سال قبل شورای راهبردی مسجد با این استدلال که تصمیمات  در یک فرایند دموکراتیک و با مشارکت اقشار تاثیر گزار شکل گیرد؛ بوجود آمد. ساختار این نشکبلات در سلسله مراتبی قرار می گیرد که به روحانیون با نفوذ حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان ختم می شود. تعداد اعضای آن معمولا" متغیر است و معمولا" بین 15 الی 20 نفر در نوسان است. این شورا از نخبگان برجسته ای از روحانیون ( 3الی 4 نفر )، اساتید دانشگاه ( 4الی 5 نفر ) و دیگر فعالین شاحص فرهنگی و اجتماعی ( حدودا" 6 نفر و بيشتر  )  عمدتا" از  نسل اول و دوم  تشکیل شده است. البته بعد از برخی از انتقادان که به اصل رهبری  و محوریت روحانیون اهل سنت  در عرصه سیاسی و ترکیب شورا ی راهبردی صورت گرفت ، از اواخر مرداد ماه سالجاری ترکیب شورا با هدف استفاده از نسل هاي جديد و استفاده  از نخبگان شهرستاني  ترمیم شد. کارکرد عمده این شورا علاوه بر یک بازوی مشورتی و گاها" اجرایی  برای مسجد مکی، اتخاذ برخی تصمیمات مهم مخصوصا" در زمانهای انتخابات  و انتخاب کاندیداها براي انتخاب مجدد  از سوي مردم  است !! بعد از انتخاب  حسن روحانی به ریاست جمهوری و قول و قرارهایی که وی به اقلیت های مذهبی و قومی داد، تحرکات روحانیون سیاسی اهل سنت بیشتر شد و شورای راهبردی نیز به تبع برای حضور موثر به تکاپو افتاد. انتصاب علی اوسط هاشمی به مدیریت عالی استان تحرکات را شدید تر ساخت. البته رایزنی و چانه زنی این شورا با رقیب دیگری به نام  ستاد دکنر روحانی  در استان مواجه شده است.

 

تفکرات عجیب و ضد توسعه شورای شهر چابهار و گذری بر عملکرد سرپرستی شهرداری چابهار

اشاره : امروز دو تن از مخاطبان عزیز از چابهار تماس گفتند و  هر دو از عملکرد سرپرستی شوای شهر چابهار به شدت گلایه داشتند . هر چند جنس صحبت های هر کدام از این دوستان متفاوت بود . یکی از این دوستان  از جود مهاجر هراسی شورا و سپرستی شهرداری به شدت گلایه داشت. و بیان می داشت : « که شورای شهر جدید با افکار خاص چابهار گرایی مخالف تمام مهاجرین شده است. این تفکر در شهرداری نیز بازتاب یافته است و در همین مدت اندک خیلی از کارگران و مدیران  و کارشناسان قدیمی  شهرداری را که از مناطق دیگر استان به این شهر بندری که از آن به عنوان پیشانی توسعه استان یاد می شود ، کوچ کرده اند و سرمایه و فکرشان را در راه اعتلای این سرزمین زیبا و استراتژیک صرف کرده اند ، به اشکال مختلف تهدید و اذیت شده اند .روندی که نگرانی های زیادی را ایجاد کرده است .

 هم چنین چند مخاطب در کامنت هایشان مواردی را طرح کرده اند که با اندکی دخل و تصرف و ویرایش و در اخر یاداشت با ذکر یک نکته خطاب به اعضای محترم شورای ادامه یاداشت را تنظیم کردم .لطفا" ملاحظه کنید :

وضعیت نا بسامان شهرداری چابهار در سه ماهه اخیر(از شهریورماه 92 تاكنون)

شهر بندری و اقیانوسی چابهار با توجه به موقعیت ویژه آن در توسعه ملی و استانی از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد . این موقعیت استراتژیک که با استقرار منطقه آزاد چابهار اتفاق افتاد به شهر چابهار موقعیتی ویژه بخشید . از قبل این منطقه و دیگر زیر ساختهای چابهار جمعیت مهاجر زیادی جذب این شهر شدند که در ایجاد این موقعیت چابهار بیار تاثیر گذار بودند .
 توسعه شهر این رشد شتابانی را آغاز کرد ، این روند با پروژه هایی شهری  نظیر :  پارک بهاران ، بلوارهای اقیانوس و خلیج فارس و سایر پروژه هایی که در دست اقدام بودند ، نوید شهری پویا و سرزنده را می دادند . در ادامه روند توسعه شهری ،  این امید می رفت که با توجه به این که جوانان روشنفکر و کارآمدی برای شورای شهر دوره چهارم ثبت نام کرده بودند ، می رفت که رنگ واقعیت بگیرد . اما آنچه در طی این مدت و پس از آغاز به کار شورای دوره چهارم مشاهده می گردد عقب گرد بزرگی از برنامه های توسعه شهر می باشد .
اولین عقب گرد عزل آقای بلیده و سپردن سکان شهرداری به کسی است که در طی مدت 30 سال کار در شهرداری ، هیچگونه اقدام موثری برای شهرداری و منافع شهر انجام نداده است .
این انتخاب آنگونه که در شهر شایعه است  ، برای انتقام از آقای بلیده به جهت ایستادگی ایشان در مقابل زیاده خواهی ها و مطالبات ناروای زیاده خواهان بوده است . سرپرست محترم شهرداری از فردای روزی که آغاز به کار نمودند کار تخریب شهر را با تخریب  بدنه کارشناسی  شهرداری آغاز نمودند . دو ، سه روز پس از شروع به کار ایشان و با شعار اینکه اینجانب 30 سال سابقه کار دارم و سنتی کار می کنم شروع به عزل و یا تسویه حساب کارشناسان و متخصصانی که گاهاً بیش از 10 سال سابقه داشتند ، نمودند و برخی از این کارشناسان سابقه چندین سال ، سابقه شهردار بودن دارند که با لج بازی ایشان و حمایت برخی افراد در معرض اخراج قرار گرفته اند .

شاید این کارها برای خالی کردن میدان از افراد آگاه و کار بلد برای یکه تازی آقایان در تامین منافع شان صورت می گیرد . توقف کامل پروژه های عمرانی سطح شهر ارمغان دیگر آقایان برای شهروندان چابهار است . در حال حاضر هیچ کار عمرانی در سطح شهر صورت نمی گیرد ، یک متر آسفالت انجام نشده و یک آجر روی آجر گذاشته نشده است . ماشین آلات با ابتکار خیره کننده آقایان مشغول جمع آوری زباله ها می باشند . شاید شما هم گاهاً مشاهده نموده اید که کارگران زحمت کش شهرداری سطل های زباله را در پاکت لودر خالی می کنند و به جای ماشین های مخصوص حمل زباله ، کمپرسی ها زحمت حمل زباله را می کشند .

              شورای شهر و شهرداری چابهار به انتفاد اهالی مراد آباد چابهار چه پاسخی دارند ؟

 محله مراد آباد شهر چابهارمحله ای قدیمی كه اكثر ساكنین آن از قشر فقیر جامعه چابهار می باشد كه از قدیم الایام در این محله ساكن بوده و می باشند ، مكاتبات زیادی با مسئولین شهرستان در خصوص برق رسانی ، آب و فاضلاب ، تسطیح و خیابان كشی محله ، رفع بلا تكلیفی زمین های مسكونی خود را داشته ایم . گرچه مورد بی مهری طولانی قرار گرفتیم ، اما با همكاری تعداد اندكی از مسئولین و خصوصاَ شهردار قبلی ، موضوعات فوق رفع مشكل شده بود تا جایی كه بودجه شش میلیارد تومانی برای هزینه های عمران و آبادانی ، این محله كارشناسی شده بود كه متاسفانه آقای محمدی در جلسه تامین اعتباری استان اعلام می دارند كه نیازی به بودجه فوق نداریم و بخاطر عدم پختگی و نابخردی ایشان بودجه فوق نصیب عمران و آبادانی محله فوق نگردید . !!! (چون ایشان از اساس با این كار مخالف و مردم محله را غیر بومی بحساب می آورد )
مردم محله مراد آباد (روبروی مجتمع مسكونی صالحیار ) با 500 خانوار جمعیت از هر گونه خدمات شهروندی محروم بالخصوص در گرمای همراه با رطوبت از نعمت برق محروم هستند

ضمناَ جای بسی تعجب دارد كه تعداد هشت نفر از كارشناسان قدیمی شهرداری كه بسیاری از آنان سابقه شهردار بودن را در روزمه كاری خویش به ثبت رسانده تا جایی كه در معرض اخراج قرار داده ، متاسفانه با حیثیت و جایگاه شهرداری چابهار بازی می كند ، مانده ایم كه این شخص با پشتیبانی چه اشخاصی اقدام به این اعمال می نماید ؟ !!!
امید است مسئولان و شورای شهر چابهار در این زمینه قصوری نداشته باشند و با کار کارشناسی مشکلات مردم را بررسی و یکی پس از دیگری را مرتفع نمایند .

طرحی با این درجه اهمیت در حال حاضر بلا تکلیف بوده و هیچ کس پیگیر آن نیست ، گرچه از اشخاصی که به گفته خودشان به مطالعات هیچ گونه اعتقادی ندارند نمی توان انتظار داشت ، که انجام مطالعات را پیگیری نمایند ، اما انتظار می رود نظافت شهر و جمع آوری زباله را به روش های سنتی خودشان به نحو احسن انجام دهند . اما شهروندان در کلیه محلات شهر شاهد انبوه زباله ها ی هستند که گاهی ماهها است تلنبار شده اند . در بعضی محلات هنوز بقایای گوسفندانی که در عید قربان ذبح شده اند مشاهده می شود .
امید است مسئولان و شورای شهر چابهار در این زمینه قصوری نداشته باشند و با کارشناسی مشکلات مردم را بررسی و یکی پس از دیگری را مرتفع نمایند .
جمعی از مردم محله مراد آباد چابهار
( روبروی مجتمع مسکونی صالحیار )

دوستان شورای شهر چابهار :

یکی از دوستان بسیار عزیز وقتی گزارشی از یکی از کمیسیونهای شورای شهر چابهار در خصوص وضعیت افت تحصیلی و راههای مقابله با آنرا داد ، احساس غرور کردم که چنین مردان فرهیخته ای میداندار عرصه عمومی شهر چابهار شده اند ، اما اخبار اخیر از شورای شهر ، نگران کننده است.  تفکرات  شبه ناسیونالیستی چابهاری  برخی از اعضای محترم شهر را در بر گرفته و این  رواج و اعمال اینگونه تفکرات  نه تنها وجهه شورای شهر را پایین می آورد بلکه به توسعه شهر لطمه می زند. زمانی برای مولوی دامنی که در ایرانشهر نیز چنین تفکراتی را طرح کرده بود : نوشتم که از شایستگان و کارشناسان  ، شهر را تهی نکنید حالا این مساله را خدمت شما عزیزان شورای شهر عرض می کنم . شهر با شایستگان و کارشناسان ترقی می یابد. اگر امروز ایالات متحده ادعای آقایی جهان را دارد از قبل مغزها و سرمایه هایی  هست که جذب نموده است و اینکه شما با عملکردتان خدای ناکرده فکر یا سرمایه ای را پر بزنید به هیچ روی با قاموس توسعه و ترقی سازگار نیست و چابهار را به عقب بر می گرداند .از طرف دیگر هر چند قرار است که مهندس دادکریم بلوچ عهده دار مسئولیت شهرداری شود اما عملکرد سرپرست شهرداری به پای شما اعضای محترم شهر نوشته می شود بنابراین می طلبد که نظارت جدی بر عملکرد شهرداری داشته باشید و این قلم تمام اتفاقات شهرداری و شورای شهر را رصد کرده و آن چیزی را که بر خلاف مصالح شهر و توسعه شهر باشد را جهت تنویر افکار عمومی رسانه ای خواهم نمود . برای اعضای محترم شورای شهر و جوانان حاضر در ان آرزوی توفیق دارم .

برای آنان که در توهم استاندار جدید هستند !!

بارها نوشتم و تاکید کردم که مشکلات استان ما آنچنان  تاریخی و گسترده هستند که الزاما" بدست یک دولت و یک شخص نظیر استاندار به تنهایی قابل رفع و حل شدنی نیستند . چرا که جنس مشکلات استان ما ساختاری و در بسیاری از موارد درومی است و تا مادامیکه این مشکلات ساختاری و درونی وجود دارند ، قویترین برنامه ها و  کنشگرها هم  که به استان ما بیایند نمی توانند گرهی از مشکلات را باز کنند.

جالب است ، عده ای این روزها  در یک نگاه تک عاملی فقط دولتها را عامل تغییر و تحولات در جامعه می دانند و به تبع در توهم این هستند که در یک تغییر از از حاتم نارویی به علی اوسط هاشمی همه مشکلات ما حل می شوند .  نگاه عوامانه ای که سالهاست نسبت به نمایندگان مجلس هم وجود دارد . خدمت این دوستان عرض می کنم  که این نگاه و رویکرد  نادرست ،   توهمی بیش نیست .  دوستان  این را مطمئن باشند که توسعه و اصلاح جامعه که شدیدا" نیازمندی و تقاضای جامعه است ،  قائم به شخص یا دولت خاصی نیست . بلکه اصلاح و حرکت به سوی توسعه عزم و اراده ای همگانی را می طلبد که افراد و کنشگران آن باید منافع جامعه را بر منافع فردی  و باندی خود مقدم شمرده و   در سنگرهای مختلف  برای بهبود و اصلاح امور تلاش کنند .

هر چند بنده منکر تاثیر گزاری دولتها و نمایندگان عالی  آن در بهبود  و اصلاح امور نیستم ،  و به جد  معتقدم که دولتها و برنامه هایشان   می توانند تاثیرات مثبت و  منفی ایجاد کنند  و حتما" برنامه های استاندار جدید نیز می تواند بر خلاف برنامه های دولت گذشته و استاندارش  تاثیرات مثبت در جامعه  داشته باشد ،  اما در مجموع به این اصل اساسی معتقدم که نه  دولتها  و نه استانداران نمی توانند با یک « اجی مجی و لا ترجی » شرایط نابسمان استان ما را بهبود ببخشند . هر چند در این  بیش از صدر روز  کار دولت ، با توجه به تنگناهای و تحمیل موانع زیاد بر  دولت تغییرات مثبتی  اتفاق افتاده است که البته اگر  با دید منصفانه  نگاه کنیم پرونده دولتها در حوزه عمومی و کلان قابل قبول است ولی در استانی مثل استان ما مشکلات هنوز سرجایشان هستند .

 حضور یک ماهه حضور استاندار تا حالا  حتی نتوانسته افق و چشم انداز مثبتی را ترسیم کند . برخی از تحلیل گران معتقدند ،  بی برنامگی استاندار که در حوزه های مخلف مشهود است ، باعث حضور باندهای قدرت در اطراف وی شده  و چشم اندازها را تیره تار کرده است . . چنانکه عرض کردم ، ساختارهای اجتماعی و فرهنگی استان و نگاههای غلطی که در استان جاری و ساری است  ، منجر به ظهور گروههایی شده است که در مذهب و قومیت و منافع باندی خود  غرق هستند و تحول ، توسعه و تغییر را اصلا" نمی بینند و اگر هم ببیند برایش ذره ای تره خورد نمی کنند و جالب است که همین افراد میداندار شده اند و به نظر می رسد که روی ذهن و نظر استاندار تاثیر گذاشته اند . 

توهم را بگذارید کنار  ، علی اوسط هاشمی اگر هم از قدر ترین مدیران دولت  باشد ، باز در این استان که بخش مهمی از مشکلاتش ساختاری و  درونی هستند ،  بی برنامه نمی تواند کاری از پیش ببرد. موانع درونی جامعه ما که در قومیت گرایی، ینیاد گرایی مذهبی، اخیرا" محفل گرایی ، ترجیح منافع فردی ، قومی و مذهبی بر منافع کلی و توسعه ای استان ،  شکافهای و فاصله های عمیق قومیتی و مذهبی خود را نشان می دهد ، نیازمند تقویت  جامعه مدنی عقل گرا و کنش  معطوف به توسعه تحول طلبان و توسعه گرایان است. آن چیزی که تا حالا از استاندار جدید حتی در برنامه های اعلام شده اش  ندیدیم ،  امیدوارم  که نیروهای اجتماعی دلسوز و توسعه گرا که دلشان برای پستکی له له نمی زند   با رصد دقیق شرایط ، به نقد و روشنگری این گروهها و باندهای ضد توسعه ادامه دهند و این را بدانند که  دولتها به تنهایی ، توسعه  و رفاه عمومی را به ارمغان نمی آورند ، بلکه باید همه در هر سنگری که هستند اصلاح و بهبود شرایط جامعه را در دستور کارشان قرار داده و از توهم معجزه دولت بیرون بیایند . رسالتهای روشنفکری و روشنگری  ایجاب می کند دلسوزان با نقد دقیق و دلسوزانه جامعه راه را بر منفعت طلبان و باندهای طالب قدرت سد کنند و یا حداقل با روشنگری هدف اصلی را که همان ترقی و توسعه جامعه است ، را  در این گیرودار و فضای وهم آلود به جامعه نشان دهند .

یرواند آبراهامیان استاد ایرانی الاصل تاریخ در دانشگاه شهر نیویورک در کتاب بسیار معروف و جامعه شناسانه اش - ایزان بین دو انقلاب - در مبحث مربوط به سازمانهای چریکی که علیه شاه دست به اسلحه بردند از گروهی کوچک با مشی اسلامی  بنام « الفجر زاهدان  » نام می برد . بنده تا حالا در مورد این گروه چیزی نشنیدم . اگر محققانی  یا افرادی هستند که در مورد این گروه اطلاعاتی دارند خواهشمندم که دریغ نفرمایند .

شهرداری که تاریخ ساز شد : سامیه بلوچزهی اولین شهردار زن بلوچ

هر چند نسبت جنسی نوزادان پسر نسبت به دختر 103 به 100 است یعنی به ازای هر 103 پسر  100 دختر  متولد می شود،  اما این نسبت  تا 5 سالگی ثابت و  در سالهای بعدتر  بدلایلی مانند مرگ و میر بیشتر مردان متوازن و  در برخی مناطق جمعیت زنان فزونی می گیرد.  در کشور ما نیز  بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390  ، بیش از 49 در صد جمعیت 75 میلیونی کشور را زنان تشکیل میدهند . جوانترین استان کشور یعنی استان سیستان و بلوچستان نیز بر اساس همین سرشماری  نیز از این قاعده مستثنی نیست و در مجموع  زنان حدود نیمی از جمعیت استان ، کشور و جهان  را تشکیل می دهند .

اما سرگذشت تاریخی جنس زن ، سرگذشت غم انگیزی است. در این بیش از 4 میلیون سال تطور و تکامل بشر بر روی زمین  در دوره های مختلف  تاریخی ، جنسیت زن فراز و  فرود های فراوانی را  به خود دیده است. شاید شکست تاریخی جنسیت زن به تعبیر انگلس ، ظهور « مالکیت »بود ، ظهور مالکیت  زن را در قالب یک کالا مایملک مردان قرار داد. و این آغاز نظامی مردسالارانه بود که بعدها و  در ادوار  تاریخی در قالب آموزه ها و ایدئولوژیهای   مختلف : فرهنگی ، مذهبی و سیاسی توجیه و تائید شد.  اما بدون تردید  قرون اخیر را  باید شروع خود آگاهی زنان دانست از ماری گوژ فرانسوی ، زنی که سرش را در راه  انعکاس حقوق زنان به گیوتین تندروهای انقلاب فرانسه سپرد تا  جنبش عظیم فمنیستی که از اوائل قرن نوزده آغاز شد و  احقاق حقوق زنان ، مبارزه علیه نابرابری های جنسیتی   و رهایی آنان را هدفش اعلام کرد  ، همگی بر این نکته پای فشردند که زن ، جنس دوم نیست بلکه باید با دیدی برایر و مساوی به آن نگریست.این جنبش جهانی در این راه آنقدر استقامت به خرج داد، که توانست حداقل در جهان آزاد به بار بنشیند. و در حال حاضر شاخص مشارکت زنان به برکت توسعه انسانی زنان در کشورهای توسعه یافته به مرز برابری جنسیتی نزدیک شده است . 

حکایت زنان در کشورهای در حال توسعه نظیر کشورمان با تمام محدودیتها و تبعیض ها و نابرابریهای جنسیتی  که در شئون مختلف جاری و ساری ست ، نوید بخش است. زنان تا حدود زیادی به خود آگاهی جنستی و از همه مهمتر به خو.د باوری رسیده اند . در ایران توانسته اند  در تحصیلات  از مردان پیشی بگیرند و و با وجود تنگناهای زیاد در عرصه های مختلف بدرخشند. اما بدلایل زیاد  تاریخی ، ساختاری ،  ایدئولوژیک و سیاسی که الزاما" ممکن است حاکمیتی  هم نباشد زنان  هنوز محل حساسیت جامعه مرد سالار قرار دارند ،  این حساسیت در مناطق قوم نشین  نظیر استان ما که مذهب را هم ضمیمه خود دارند ، با شدت بیشتری آزادی و برابری زنان را محدود و  محاط کرده است . تعصبات قومی  و مذهبی بزرگترین مانع  حضور موثر زنان در اجتماع ارزیابی می شود . هر چند در سالهای بعد از انقلاب 57  به برکت حکومتی مذهب گرا جامعه سنتی و مذهبی  استان و قوم بلوچ  ، ورود زنان را  به عرصه های اجتماع پذیرفته  و از این رهگذر زنان به موفقیت های بیشماری رسیدند اما  در مجموع این حضور هر چند نوید بخش است اما با نقطه مطلوب فاصله بسیار دارد.

 به لحاظ تاریخی هر چند زنان در زندگی قبیلگی و سنتی بلوچ جایگاه ویژه ای داشتند و مردان بلوچ همواره در کنار مرکب و سلاح به زن علاقه ای وافر داشتند که هم اسطوره های عاشقانه بلوچ آن را تائید می کند و هم حماسه های پهلوانی اما این نقش همواره در سایه بوده و زن بلوچ آشکارا ملکی بود که فقط علاقه وافر مردان بلوچ به آنها ، آنرا بارور می کرد و دیگر هیچ!! بعد از حضور مذهب و تفسیر خاص مردان بلوچ  از مذهب  ، رفتار و کنش بر این قرار دوام یافت که  زنان به کنج خانه گرفتار آیند و........ حضور رسمی زنان در دوران مدرن از رژیم سابق شروع شد  و بعد از انقلاب بدلیل شرایط  حاکمیت مذهبی ، جامعه مذهبی استان  اجازه داد که زنان به تحصیل بپردازند  رفته رفته زنان روز ،  مدارج بالاتری را طی کردند بطوریکه در حال حاضر تحصیل  و اشتغال به یک ارزش  تبدیل شده است و میزان نفوذ تحصیلات به خانواده های بلوچ رشد بسیار یافته است .  این شروع با زنانی نظیر حاج پروانه ریگی در انجمن شهر ، خانم  زینب خسروی در شورای شهر دوم ایرانشهر و خانمها : جمیله ملازهی در شورای شهر نیکشهر ،  طاهره بلوچزهی  در شورای شهر کلات و خانم بارانزهی در شورای شهر  سراوان  در دوره اخیر شوراها پای خود را  به عرصه سیاست باز کرد.

اما آن چیزی که تاریخ ساز شد ، اولین شهردار زن بلوچ است که شورای  شهر کوچک کلات شهرستان سرباز آنرا آفرید . خانم  مهندس سامیه بلوچزهی که تحصیلاتش در زمینه منابع طبیعی است و تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه یافته است اولین زن بلوچ است که لقب « خانم شهردار » را از آن خود کرد. هر چند حضور زنان در عرصه های مدیریتی پیش از این نیز سابقه داشته است و سرکار خانم حمیرا ریگی در دوره ای بخشدار مرکزی چابهار بوده اند ، اما در یک عرصه انتخابی و نه انتصابی ، انتخاب یک شهردار خانم جوان از دل یک نظام سنتی و قبیلگی یک تحول اجتماعی  است. این انتخاب می تواند سرآغازی باشد بر خودباوری زنان بلوچ و به چالش کشیدن سلطه  نظام مردسالار عرفی و مذهبی  که آزادی و برابری آنانرا محدود ساخته است.

خانم شهردار اما  در گفتگو با من از  برنامه ها و آرزوهایش  برای شهرش می گوید  . برنامه هایی مانند:ایجاد پارکها و مراکز تفریحی برای بانوان و کودکان ، مرمت و بازساری قلعه کلات ، تدوین طرح جامع شهر کلات و...

و باز  در جواب من که از توانایی هایش در مورد اداره یک شهر  می پرسم ، محکم پاسخ می دهد : « در توانایی هایم اصلا" شک ندارم » و این پاسخ مرا امیدوار میکند که به آینده سرزمینم امیدوار باشم......

علی اوسط هاشمی کیست و آیا می شود به او اعتماد کرد ؟

علی اوسط  هاشمی شانزدهمین استاندار سیستان و بلوچستان

پس از بیش از صد روز کش و قوس و مطرح شدن چهره های مختلف برای استانداری سیستان بلوچستان این علی اوسط هاشمی بود که توانست نظر هیات دولت را به خود جلب کند و به عنوان شانزدهمین استاندار پس از انقلاب 57 ایران انتخاب و منصوب شود . علی هاشمی در حالی احتمالا" از هفته آینده کارش را در ساختمان قلعه گونه استانداری سیستان و بلوچستان  شروع می کند که تا حالا از  بلوچها فقط دکتر غلامرضا دانش نارویی فقط به مدت 6 ماه ( از اسفند57 تا مرداد 58 ) توانست بر مدیریت عالی استان تکیه بزند . هر چند که دکتر حبیب الله دهمرده از دیگر قومیت ساکن در استان نیز به مدت 3 سال ( از شهریور 1384 تا شهریور 1387 ) نیز توانست استاندار بشود . در طی این 34 انقلاب اسلامی ایران فقط این دو استاندار از اهالی این استان بودند و 14 استاندار دیگر با گرایشات مختلف  سیاسی و عمرانی از دیگر مناطق کشور بودند. شاید از میان این  استانداران تنها سید محمود حسینی بود که بعد از پیروزی سید محمد خاتمی اصلاح طلب توانست با سبک و سیاق خاص مدیریتی خود  محبوبیت فراوانی را در میان اکثریت مردم این استان بدست آورد . این محبوبیت در این 34 سال بعد از انقلاب منحصر به ایشان ماند و استانداران بعد از ایشان نیز نتوانستند موفقیت های سیاسی سید محمود حسینی را بدست آورند. در میان این مدیران عالی استان ، دولت 8 ساله  آقای احمدی نژاد با تجربه های خاصی همراه بود :  حبیب الله دهمرده در طول سه سال مدیریت  خویش با وجود جنب و جوشی که در مسائل عمرانی  داشت بدلیل سیاستهای انحصار گرایانه و قوم گرایانه خویش باعث واگرایی های زیادی شد. تجربه ای که باعث شد که دیگر دولتها نتوانند به یک استاندار بومی اعتماد کنند . سه سال استانداری علی محمد آزاد در حالی به استانداری خاتم نارویی بمی ختم شد  ، که هر دو با عملکرد ناموفق شان  میراثی نامناسب را به شانزدهمین استاندار  اصلاح طلب سیستان و بلوچستان در دواتی اعتدالگرا تحویل دادند . آیا علی اوسط هاشمی- استاندار جدید و  وارث عملکرد نامناسب دولت های  گذشته می تواند این ارث را با عملکردش بهبود ببخشد ؟

 میراث  دولتهای گذشته و علی اوسط هاشمی